حتما این روایت را شنیده اید که در کتاب‌های معتبر آمده است: هر کس که امام زمانش را نشناسد و بمیرد به مرگ جاهلیت مرده است.
همیشه با خودم فکر می‌کردم اکنون که در عصر فناوری اطلاعات هستیم و در همه خانه‌ها تلویزیون و رادیو و اینترنت و موبایل و … وجود دارد دیگر کسی نیست که به حقایق دسترسی نداشته باشد.در دنیای امروز حتما انسان‌ها آگاه هستند و حق و باطل را می‌شناسند و با یک جستجوی کوتاه در اینترنت و با زدن چند کانال تلویزیونی و رد کردن چند شبکه رادیویی به خیلی از اخبار و اطلاعات لازم دسترسی پیدا می‌کنند. و با این همه اطلاعات و کتاب‌ها حالا دیگر کسی نادان از دنیا نمی‌رود و با این همه آگاهی‌ها و اطلاعات حتما آدم‌های امروزی حق را بیشتر از آدم‌های دیروزی که روزنامه و رادیو و تلویزیون و انواع کتاب‌ها و اینترنت و … نداشتند پیدا می‌کنند.
اما وقتی خوب مطالعه و بررسی کردم تازه فهمیدم این طور نیست. فهمیدم که در عصر اطلاعات آدم‌های بیشتری نادان از دنیا می‌روند. فهمیدم در عصر اطلاعات حقایق کمتری به انسان‌ها می‌رسد. غذای سالمی‌که در دوران امروز به روح ما می‌رسد بسیار کمتر از گذشته‌هاست درست مثل غذایی که به جسممان می‌رسد.
در عصر اطلاعات ما به عذاهای آماده و انواع چیپس‌ها و پفک‌ها و انواع عذاهای کارخانه ای و بسته بندی شده عادت کرده ایم.
ویتامین غذاهای امروزی ما بسیار کمتر از عذای مردم پانصد و هزار سال قبل است. درست مثل عذای روح ما.
درست است که در زمان ما انواع ابزارها اختراع شده است و انسان‌ها بسیاری از بیماری‌ها را از بین برده اند( و در عوض گرفتار بیماری‌های خطرناک تری مثل ایدز شده) درست است که حالا ما در وسط گرمای تابستان آب یخ می‌خوریم و بدون زحمت از سوپرمارکت سر کوچه تمام مواد غذایی مورد نیازمان را به راحتی می‌خریم و برای اینکه بدانیم در کشور بورکینافاسو چه خبر است فقط باید سرچ کوتاهی در اینترنت بکنیم و با کمک ابزارهای امروزی با آدم‌های آدن طرف دنیا گپ بزنیم و … اما یادمان رفته است که ما این همه چیز را اختراع کردیم تا بهتر زندگی کنیم و بعد از آن بهتر فکر کنیم و تصمیم‌های بهتری بگیریم و کارهای بهتری انجام بدهیم و دنیای بهتری بسازیم و خودمان را رشد بدهیم و قبل از اینکه از دنیا برویم انسان‌های خودساخته و آگاه و خدا شناسی شده باشیم. بفهمیم که از کجا آمده ایم و بهر چه کاری آمده ایم و به کجا می‌رویم.
اما متاسفانه در عصر اطلاعات تنها کاری که انجام نمیدهیم همین کار است. در عصر اطلاعات به فکر نیاز واقعی روحمان نیستیم و به جای آن شکم روحمان را از هله هوله پر کرده ایم و فکر می‌کنیم که خیلی آگاه هستیم و اگر همیشه به اینترنت وصل باشیم و ماهواره و تلویزیونمان روشن باشد انسان‌های آگاه و هوشیاری خواهیم بود غافل از اینکه کاملا اشتباه کرده ایم.
به این فکر کردم که چرا این همه ابزار اطلاعاتی به ما کمک نکرده اند تا انسان‌های آگاهی شویم بلکه بر عکس باعث شده اند فقر حقیقت پیدا کنیم. خب پیدا کردن جواب این سوال خیلی کار می‌خواهد و حتما هم به یک جواب نمی‌رسید اما من به این نتیجه‌ها رسیدم
۱- اول از همه اینکه این همه ابزار از جمله ماهواره و اینترنت را که بیشتین اطلاعات را در جهان انتقال می‌دهند کسانی ساخته اند که اعتقادی به خقیقت انسانی ندارند. آن‌ها به دنبال منافع مادی خودشان هستند و سال‌هاست تلاش می‌کنند حاکم جهان شوند. ماهواره‌ها اولین بار برای جنگ ساخته شدند و اینترنت هم در پنتاگون ( وزارت دفاع آمریکا) متولد شد و هنوز هم بخش زیادی از اینترنت در کنترل امریکا است. حالا فکر کنید اینترنت و ماهواره‌ها دست آمریکا باشد و صبح تا به شب انواع خبرها و اطلاعات به نفع منافع مستکبرانه آمریکا تولید شود و ما هم آن‌ها را بخوانیم و ببینیم و بعد هم شناختمان از انسان و خدا و قیامت بیشتر شده باشد. خود شما هم این را باور نمی‌کنید. با اینکه ابزارهایی مثل اینترنت وجود دارد اما بیشتر اطلاعات موجود در آن‌ها ضد انسانی هستند. این را محققان عربی اعلام می‌کنند که بخش زیادی از اینترنت را موضوعات مستهجن و غیر اخلاقی و غیر انسانی تشکیل داده است.
۲- انسان برای کشف حقیقت باید بیندیشد و آرامش فکر داشته باشد و اصلا باید وقت برای اندیشیدن داشته باشد اما در دنیای امروز انسان‌ها با انواع سرگرمی‌ها مشغول شده اند و تعداد آطلاعات غلط آنقدر زیاد شده است و بمباران اطلاعاتی همه را اسیر خودش کرده است  و دیگر مردم به سختی می‌توانند حق را از باطل تشخیص بدهند.
در دنیای امروز بخش زیادی از اطلاعات غلط است. درست مثل زمان معاویه که تعداد زیادی حدیث دروغی درست کرد تا احادیث درست بین آن حدیث‌های دروغی گم شود و انسان‌ها گمراه شوند.

در عصر اطلاعات کسانی که وارد جریان اطلاعات می‌شوند بیشتر آن که خودشان را پیدا کنند، خودشان را گم می‌کنند. در عصر اطلاعات آنقدر دین‌های رنگارنگ توسط دولت‌های ستمکار ساخته شده است که مردم دین واقعی را گم کرده اند.
شما وقتی وارد اینترنت می‌شوی و انواع کانال‌های ماهواره را نگاه می‌کنی بعد از چند ساعت و چند روز و چند سال اصلا احساس نمی‌کنی که انسان بهاری شده ای و برای خودت و جامعه و انسان‌های دیگر مفیدتر گشته ای، این یعنی اینکه در عصر اطلاعات آدم تبدیل به مخزن اطلاعات غلط شده اند. درست مثل یک‌هارد کامپیوتر که پر از اطلاعات مختلف است( اطلاعاتی که بیشترشان به درد دنیا و آخرت کسی هم نمی‌خورد)

این‌ها را گفتم تا به این نتیجه برسم که در عصر ما ادم‌های زیادی هستند که نادان از دنیا می‌روند. آدم‌های زیادی هستند که نه خودشان را می‌شناسند و نه امام زمانشان.
در عصر اطلاعات آدم‌های زیادی هستند که مثل آدم‌های قبل از اسلام در صحرای عربستان زندگی می‌کنند فقط امکاناتشان بیشتر شده است و  بر عکس اعراب جاهلی که در تابستان آب گرم می‌خوردند ادم‌های امروزی آب یخ تگری می‌خورند و اخبار بی بی سی را نگاه می‌کنند و فکر می‌کنند ته آگاهی هستند در حالی که بسیاری از آدم‌ها در دوره ما به مرگ جاهلیت می‌میرند. در حالی می‌میرند که خقیقت را پیدا نکرده اند.